Jest to naturalny barwnik występujący i wytwarzany z buraków ćwikłowych. Ze względu, że jest to naturalny barwnik, charakteryzuje się słabą trwałością.
8 listopada przypada Dzień Zdrowego Jedzenia i Gotowania. Przy tej okazji Stowarzyszenie Poranek radzi, jakie zachowania i zmiany w codziennej rutynie pozwalają zdrowo oraz niedrogo się odżywiać, nie zaśmiecając przy tym planety. Jakie są walory zdrowotne poszczególnych rodzajów żywności, jak ją przechowywać, aby nie utraciła prozdrowotnych właściwości? Czy warto sięgać po popularne diety, detoksy i suplementy diety? Jakie mogą nieść one ze sobą zagrożenia? Na te i inne pytania odpowiada akcja „Miesiąc zdrowego żywienia”.
Jeden z niewielu naturalnych barwników stosowanych w żywności. Charakteryzuje się dobrą rozpuszczalnością w wodzie i najmniejszą odpornością spośród barwników naturalnych na promienie słoneczne i temperaturę.
Według rozporządzenia Ministra barwnik ten można stosować tylko przy produkcji śledzi wędzonych z Anglii i Norwegii.
Naturalny biały barwnik. Minerał, który może zawierać nanocząsteczki.
Syntetyczny barwnik azowy o barwie jasnoczerwonej. Występuje w formie soli sodowej i bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Charakteryzuje się małą odpornością na promienie słoneczne.
Jest to syntetyczny barwnik azowy, dostarczany najczęściej jako sól sodowa. Odporny na wysoką temperaturę i promienie świetlne.
Jest to naturalny czerwony barwnik, bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, wyizolowany z mszycy o nazwie Dactylopius Coccus (dawna nazwa to Coccus cacti tzw. pluskwiak meksykański).
Czerwony barwnik należący do grupy azozwiązków, bardzo dobrze rozpuszczający się w wodzie jako sól sodowa. Proszek i granulat mają kasztanowo-czerwony odcień, zaś po rozpuszczeniu niebiesko-czerwony.
Witamina B2, dzięki swojej żółtej barwie może być stosowana jako barwnik. Może ona być szkodliwa tylko w dużych ilościach, których jak dotąd nie oszacowano.
Grupa barwników naturalnych, które są otrzymywane metodami fizycznymi (skórek winogron, jagód) z owoców i warzyw (czerwonej kapusty).
Grupa barwników o barwie brązowej. Powstają w wyniku karmelizacji cukrów, czyli ogrzewaniu ich powyżej ich temperatury topnienia. Ciemne zabarwienie karmelu pochodzi od związków huminowych.
Barwnik, w zależności od odmiany może mieć kolor czerwony, brązowy, czarny, pomarańczowy i żółty. Przemysłowo produkowany z żelaza w proszku, jest pochodzenia naturalnego.
Barwnik ten charakteryzuje się takimi samymi właściwościami jak poprzednik (E-140). W odróżnieniu jednak od chlorofilu naturalnego ten jest wyprodukowany syntetycznie i dodatkowo wzmocniony jonami miedzi przez co ma mocniejszą barwę i jest bardziej odporny na promienie słoneczne i wysoką temperaturę.