Naturalny biały barwnik. Minerał, który może zawierać nanocząsteczki.
Syntetyczny barwnik azowy, występuje jako sól sodowa. Po rozpuszczeniu ma odcień pomarańczowoczerwony natomiast w postaci sproszkowanej ciemnoczerwony. Charakteryzuje się dobrą odpornością na światło i temperaturę.
Jest to biały barwnik i utwardzacz. Powszechnie występuje jako minerał.
Jest to syntetyczny barwnik azowy, który jest bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie. Ze względu na jego zły wpływ na zdrowie jest zakazany w kilku krajach.
Jest to syntetyczny barwnik azowy, dostarczany najczęściej jako sól sodowa. Odporny na wysoką temperaturę i promienie świetlne.
Syntetyczny barwnik azowy o barwie jasnoczerwonej. Występuje w formie soli sodowej i bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Charakteryzuje się małą odpornością na promienie słoneczne.
Jest to naturalny czerwony barwnik, bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, wyizolowany z mszycy o nazwie Dactylopius Coccus (dawna nazwa to Coccus cacti tzw. pluskwiak meksykański).
Jest to barwnik syntetyczny, bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie. Charakteryzuje się wysoką odpornością na wysoką temperaturę i promienie słoneczne
Czerwony barwnik należący do grupy azozwiązków, bardzo dobrze rozpuszczający się w wodzie jako sól sodowa. Proszek i granulat mają kasztanowo-czerwony odcień, zaś po rozpuszczeniu niebiesko-czerwony.
Witamina B2, dzięki swojej żółtej barwie może być stosowana jako barwnik. Może ona być szkodliwa tylko w dużych ilościach, których jak dotąd nie oszacowano.
Grupa barwników naturalnych, które są otrzymywane metodami fizycznymi (skórek winogron, jagód) z owoców i warzyw (czerwonej kapusty).
Grupa barwników o barwie brązowej. Powstają w wyniku karmelizacji cukrów, czyli ogrzewaniu ich powyżej ich temperatury topnienia. Ciemne zabarwienie karmelu pochodzi od związków huminowych.
Barwnik, w zależności od odmiany może mieć kolor czerwony, brązowy, czarny, pomarańczowy i żółty. Przemysłowo produkowany z żelaza w proszku, jest pochodzenia naturalnego.
Barwniki naturalne w przeciwieństwie do barwników syntetycznych nie stanowią zagrożenia dla zdrowia konsumentów. Są jednak mniej intensywnie zabarwione. Mają mniejszą zdolność barwienia. Są wrażliwe na działanie czynników utleniających, podwyższonej temperatury oraz zmian pH.
Barwnik ten charakteryzuje się takimi samymi właściwościami jak poprzednik (E-140). W odróżnieniu jednak od chlorofilu naturalnego ten jest wyprodukowany syntetycznie i dodatkowo wzmocniony jonami miedzi przez co ma mocniejszą barwę i jest bardziej odporny na promienie słoneczne i wysoką temperaturę.